Γράφει ο Πέτρος Χατζής
Με το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, ως σμηνίτης στη Λάρισα, ο Νίκος γύρισε στη γενέτειρα του τη Θεσσαλονίκη, όπου ανασυστήνει το ροκ συγκρότημα «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ».
Με το συγκρότημα αυτό δίνει αρκετές συναυλίες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, όπως και στη Λάρισα, στα μουσικά κυριακάτικα πρωινά που δίνονταν τότε στο κινηματοθέατρο «ΔΙΟΝΥΣΙΑ».
Το γκρουπ αυτό διαλύθηκε άδοξα… από το καθεστώς εκείνης της εποχής. Στη συνέχεια δημιουργεί τη μπάντα «ΖΗΛΩΤΗΣ» και κάνει προσπάθειες, να προωθήσει τη δουλειά του στο εξωτερικό.
Πράγματι ηχογραφεί μερικά μουσικά κομμάτια χωρίς μεγάλη επιτυχία, γιατί όπως λέει ο ίδιος, αν δεν υπάρχει μάνατζερ είναι δύσκολο να κάνεις καριέρα εκτός Ελλάδας. Επιστρέφει λοιπόν στην Ελλάδα και για καλή του τύχη ο Διονύσης Σαββόπουλος ανεβάζει τη μουσική παράσταση «ΑΧΑΡΝΕΙΣ» του Αριστοφάνη.
Λαμβάνει μέρος στην παράσταση μαζί με το Μανώλη Ρασούλη , το Νίκο Ξυδάκη και άλλους καλλιτέχνες. Δύο χρόνια μετά οι τρείς τους δημιουργούν αυτό που έμελλε να αφήσει τη σφραγίδα στο έντεχνο λαϊκό, με το δίσκο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ».
Με τις επιτυχίες «ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑ», «ΤΡΕΛΛΗ ΚΑΙ ΑΔΕΣΠΟΤΗ» «ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ» κ.α. γίνεται ευρύτερα πολύ γνωστός και αγαπητός.
Αργότερα ηχογραφεί το «ΧΑΡΑΤΣΙ». Με αυτή την δουλειά ο Νίκος παντρεύει τη ροκιά με το μπαγλαμά και την ηλεκτρική κιθάρα. Το στυλ μουσικής του Παπάζογλου το διδάσκονται και το ακολουθούν πολλοί δημιουργοί μέχρι και σήμερα.
