Την εκδήλωση άνοιξε ο πρόεδρος Φίλων της Δημοτικής Πινακοθήκης κ. Νίκος Σκεντέρης που μεταξύ άλλων ανέφερε πως «…Μετά τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης το Κόμμα των Μπολσεβίκων έθεσε το καθήκον της πολιτιστικής επανάστασης. Για πρώτη φορά στην ιστορία ένα κράτος επιχειρεί μία τιτάνια προσπάθεια να φέρει τις λαϊκές μάζες σε ουσιαστική επαφή με τα αγαθά της κουλτούρας. Για τον Λένιν και πολλούς ακόμη απ’ αυτό εξαρτιόταν η δυνατότητα οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Επίμαχο θέμα αποτέλεσε η νέα προλεταριακή κουλτούρα. … Από τα πρώτα διατάγματα της σοβιετικής κυβέρνησης ήταν αυτά της αναδιοργάνωσης στον τομέα της τέχνης. Άνθιση παρουσιάζουν η μουσική, το θέατρο, ο χορός, ο κινηματογράφος, οι εικαστικές τέχνες… Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση υπήρξε προσπάθεια πλατιάς μόρφωσης και αναδιαπαιδαγώγησης του λαού με βασικό αποτέλεσμα την ανάπτυξη όχι μόνο της Ρωσίας, αλλά όλων των εθνών και λαών της ΕΣΣΔ». Επειτα τη σκυτάλη πήρε ο επιμελητής της έκθεσης, ιστορικός της Τέχνης που ανέπτυξε το θέμα «Τέχνη-Επανάσταση-Ουτοπία». Η διάλεξη του κ. Μπόλη επικεντρώθηκε σε τρία σημαντικά κινήματα της ρωσικής πρωτοπορίας, τον κυβοφουτουρισμό, τον σουπρεματισμό και τον κονστρουκτιβισμό. Παράλληλα υπογράμμισε τη σχέση των καλλιτεχνών της ρωσικής πρωτοπορίας με την ιδέα της Επανάστασης, τις δημόσιες δράσεις και τις πρωτοβουλίες που παίρνουν, την προσπάθεια που γίνεται να δοθεί μία άλλη τέχνη που να αναφέρεται στον λαό και να είναι χρηστική. Παράλληλα ο κ. Μπόλης επισήμανε όλες τις ουτοπικές ιδέες καλλιτεχνών όπως ο Βλαντιμίρ Τάτλιν με το μνημείο της Τρίτης Διεθνούς και το πώς καταλήγει το κίνημα της ρωσικής πρωτοπορίας από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’30 όταν πια μπαίνει στο περιθώριο και έρχεται στο προσκήνιο το δόγμα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Αμέσως μετά το πέρας της ομιλίας του ο Γιάννης Μπόλης ξενάγησε τους παρευρεθέντες στην έκθεση «Η Μνήμη της Επανάστασης. Σύγχρονοι Ελληνες Εικαστικοί».