19 χρόνια από τον θάνατό του, όμως η Λάρισα δεν τον ξέχασε και πώς μπορεί άλλωστε, αφού είναι εκείνος που προσέφερε τα μέγιστα στην άνθηση της μουσικής εκπαίδευσης. Μαθητής αλλά και Δάσκαλος του Δ.Ω.Λ. δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και μουσική παιδεία. Το έργο του υπήρξε πρωτοποριακό και πολυσήμαντο και αποτελεί σήμερα την καλύτερη παρακαταθήκη για τη νέα γενιά των μουσικών που φοιτούν στο Δ.Ω.Λ. Με την εργατικότητά του, το ήθος του, τη μουσική του παιδεία και την αγάπη για τα παιδιά αλλά και με το κύρος του, βοήθησε στο να καταστεί το Δ.Ω.Λ. εκκολαπτήριο μουσικών με πλήρη μουσική κατάρτιση, και από τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή να το αναδείξει σε ένα από τα κορυφαία ιδρύματα της Ελλάδας. Η «Ε» τιμά σήμερα τη μνήμη του με ένα αφιέρωμα στους σημαντικότερους σταθμούς της καριέρας του.
Ο Γιάννης Τσανακάς γεννήθηκε στη Στρατονίκη Χαλκιδικής. Τις μουσικές του σπουδές άρχισε ουσιαστικά στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας το 1958, με καθηγητές τον Σπύρο Τσαντήλα (Αρμονία) και τη Φεβρωνία Λουίζου (Πιάνο). Συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών Ενοργάνωση και Διεύθυνση Μπάντας με τον Επαμεινώνδα Φασιανό και Αντίστιξη, Φούγκα, Σύνθεση με τον Μιλτιάδη Κουτούγκο. Παρακολούθησε σεμινάρια διεύθυνσης χορωδίας με τους Giorgio Bredolo, Lilia Giuleva και Αντώνη Κοντογεωργίου.
*Από το 1979 μέχρι το 2001 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Καθηγητής Ανωτέρων Θεωρητικών στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, καθώς και στο Δημοτικό Ωδείο Καρδίτσας απ’ το 1983 μέχρι το 1998. Από τις τάξεις του αποφοίτησαν πολλοί σπουδαστές, με πτυχία Αρμονίας, Ενοργάνωσης, Αντίστιξης, Φούγκας και Σύνθεσης, οι οποίοι σταδιοδρομούν ως καθηγητές σε Μουσικές Σχολές, Ωδεία, στη Μέση Εκπαίδευση καθώς και σε Ακαδημίες του εξωτερικού. Συνθέσεις του: «Ο τελευταίος αποχαιρετισμός του Ιησού» βυζαντινή καντάτα για Βαρύτονο Ανδρική Χορωδία και Συμφωνική Ορχήστρα, «Θηραμένης» δραματική σκηνή για Βαρύτονο, Μπάσο, διπλή Ανδρική Χορωδία και Συμφωνική Ορχήστρα, «Θαλασσινές Μνήμες» συμφωνική εικόνα, «Ηρωική» εισαγωγή έργα για φωνή και πιάνο, έργα για σόλο όργανο συνοδεία πιάνου, έργα για πιάνο όπως η «Δωρική Σουίτα» και έργα για χορωδία acappella. Ενορχήστρωσε, μετέγραψε και διασκεύασε συνθέσεις του κλασικού ρεπερτορίου, μουσικής κινηματογράφου, ελαφράς και δημοτικής μουσικής.
Η μεγάλη αγάπη του Γιάννη Τσανακά για την πόλη της Λάρισας, αλλά και το ποδόσφαιρο, ειδικότερα για την ομάδα της Λάρισας την ΑΕΛ, τον παρακίνησε να συνθέσει το τραγούδι της πόλης «Λάρισα» αλλά και τον ύμνο της «Α.Ε.Λ.», ο οποίος τραγουδιέται μέχρι και σήμερα εμψυχώνοντας ποδοσφαιριστές και φιλάθλους.
*Απ’ την άνοιξη του 1963 μέχρι και το 1976 διετέλεσε Αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική του Δ.Ω.Λ. Κατά το διάστημα αυτό δίδαξε μεθοδικά και συνέβαλε αποφασιστικά στην ποιοτική της ανέλιξη, παρουσιάζοντας αξιόλογες συναυλίες τόσο με τη Φιλαρμονική, όσο και με την περίφημη Ορχήστρα Πνευστών που δημιούργησε με επίλεκτους εκτελεστές της Φιλαρμονικής. Η πρώτη εμφάνιση της Ορχήστρας Πνευστών έγινε στη Λάρισα, στην αίθουσα του κινηματοθέατρου «Διονύσια» στις 12 Απριλίου το 1970.
*Απ’ το 1965 μέχρι το 1980 διετέλεσε Αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής του Δήμου Ελασσόνας. Ο Γιάννης Τσανακάς με μεθοδική δουλειά, μεράκι και αγάπη, ξεπερνώντας τα στενά πλαίσια μίας μικρής επαρχιακής πόλης, κατάφερε να δημιουργήσει ένα σπουδαίο έργο στην Ελασσόνα και να αναδείξει πάρα πολλά ταλέντα μικρών του μαθητών, οι οποίοι αργότερα σταδιοδρόμησαν στον χώρο της μουσικής σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’70, διηύθυνε την Ανδρική Εκκλησιαστική Χορωδία Ελασσόνας η οποία έψαλε τη «Θεία λειτουργία» σε Ιερούς Ναούς της Ελασσόνας και όλων των χωριών της επαρχίας. Η Εκκλησιαστική Χορωδία στη συνέχεια, μετεξελίχθηκε σε Αντρική Χορωδία συναυλιών, εντάχθηκε στον σύλλογο «Περραιβία» και έδωσε σημαντικές συναυλίες στην Ελασσόνα και σε άλλες πόλεις και χωριά. Με βάση την Ανδρική Χορωδία, στη συνέχεια δημιούργησε τη Μικτή Χορωδία Ελασσόνας.
*Το 1976 ίδρυσε την Παιδική Χορωδία του Δήμου Ελασσόνας, την οποία διηύθυνε μέχρι το 1980.
*Το 1977 ίδρυσε την Παιδική Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας την οποία διηύθυνε μέχρι το 1981.
*Το 1981 ίδρυσε τη Γυναικεία Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας την οποία διηύθυνε μέχρι το 2002. Κάτω από την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Γιάννη Τσανακά, τη συστηματική δουλειά και την άρτια μουσική διδασκαλία, η Χορωδία εξελίχθηκε σε σύνολο υψηλών προδιαγραφών και, πολύ γρήγορα, έγινε ευρύτατα γνωστή στους χορωδιακούς κύκλους. Το 1981, αν και νεοσύστατη πήρε την 1η θέση, με δεύτερο Βραβείο, στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Χορωδιακού Φεστιβάλ Αθηνών που έγινε στο Hilton. Το 1984 έλαβε μέρος στον Πολυφωνικό Διαγωνισμό του Arezzo της Ιταλίας. Εκεί η Γυναικεία Χορωδία του Δ.Ω.Λ. γνώρισε τη μεγαλύτερη ίσως επιτυχία στην ιστορία της, καθώς κατέλαβε τη 2η θέση με 3ο Βραβείο (σημειωτέο ότι δε δόθηκε 1ο Βραβείο). Ήταν μία μεγάλη επιτυχία της Χορωδίας, που την έκανε γνωστή σ’ όλο τον κόσμο καθώς ο Πολυφωνικός Διαγωνισμός του Arezzo θεωρείται ως ένας απ’ τους πλέον έγκυρους της Ευρώπης.
Το 1985 έλαβε μέρος στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Χορωδιακού Φεστιβάλ Αθηνών και πήρε το 1ο Βραβείο με εξαιρετικά σχόλια της Κριτικής Επιτροπής. Ακολούθησαν, το 1986, η βράβευση στον Διεθνή Πολυφωνικό Διαγωνισμό στη Gorrizzia της Ιταλίας και η συμμετοχή στο Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ στην Tour της Γαλλίας. Παράλληλα, έδωσε πολλές συναυλίες στη Λάρισα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και συμμετείχε σε Χορωδιακά Φεστιβάλ και Συναντήσεις Χορωδιών.
*Το 1973 δημιούργησε τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας την οποία διηύθυνε έκτοτε μέχρι το 1999. Το 1973 έγιναν οι πρώτες προσπάθειες για τη συγκρότηση της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας από τον Γιάννη Τσανακά, ο οποίος τότε ήταν Αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής. Η πρώτη εμφάνιση της Συμφωνικής Ορχήστρας πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26 Μαΐου το 1973, στο κατάμεστο κινηματοθέατρο «Παλλάς» η οποία ήταν σταθμός για το πολιτιστικό «γίγνεσθαι» της Λάρισας. Καθηγητές σπουδαστές του Ωδείου, μουσικοί της Φιλαρμονικής, μουσικοί της Λάρισας και της γύρω περιοχής αποτέλεσαν το αρχικό δυναμικό της Συμφωνικής Ορχήστρας, η οποία παρουσίαζε προγράμματα με Λαρισαίους και ξένους σολίστ και Διευθυντή το Γιάννη Τσανακά. Μετά από μια δεκαετία, περίπου το 1984 που αναπτύχθηκαν οι σχολές εγχόρδων και πνευστών οργάνων στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, η σύνθεση της Ορχήστρας άλλαξε, αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από καθηγητές και σπουδαστές του Ωδείου. Η Ορχήστρα παρουσιάζονταν είτε ως Συμφωνική, είτε ως Ορχήστρα Δωματίου. Με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δ.Ω.Λ. συνέπραξαν Έλληνες και ξένοι σολίστ, όπως οι: Ο. Μάτσκε, Ι. Μακοβέι, Α. Ρεζνικόφσκι, Στ. Λαέτσου, Ν. Ουγκουρεάνου, Μ. και Τζ. Ντοροφτέι, Λ. Τέντζερη, Γ. Κουκουτάρας, Α. Κοντογεωργίου, Μ. Ικεούτσι. Γ. Ιωαννίδης, Σ. Άνθης, Αντ. Σακελλάριος, Δ. Δημόπουλος, Απ. Αλεξίου, Γ. Μαργαζιώτης, Ζ. Γκουρντιέ, Θ. Κυρζίδης, Ε. Παπαθωμαΐδη, Ν. Δημόπουλος, Ε. Βαλακώστα, Δ. Χατζούλης, κ.α. παρουσιάζοντας κοντσέρτα, συμφωνίες, εισαγωγές, σουίτες, μονόπρακτες όπερες, και άλλα έργα του κλασικού ρεπερτορίου. Η Συμφωνική Ορχήστρα συνέπραξε επίσης με χορωδιακά σύνολα (Γυναικεία και Μικτή Χορωδία του Δ.Ω.Λ., Μουσικό Σύλλογο Τιρνάβου, Μουσικό Σύλλογο Λάρισας, Λαρισαϊκή Χορωδία) παρουσιάζοντας έργα για Χορωδία και Ορχήστρα τόσο στη Λάρισα όσο και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Όραμα του μαέστρου Γιάννη Τσανακά ήταν η Συμφωνική Ορχήστρα του Δ.Ω.Λ. να γίνει «Συμφωνική Ορχήστρα Κεντρικής Ελλάδος».
*Το 1983 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Μικτής Χορωδίας του Μουσικού Συλλόγου Τυρνάβου την οποία διηύθυνε μέχρι το 2002. Με τη Μικτή Χορωδία του Μουσικού Συλλόγου Τυρνάβου έδωσε σειρά συναυλιών σε πόλεις του εξωτερικού.
*Το 1991 πήρε μέρος στη μεγάλη συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη που διοργάνωσε η θεραπευτική κοινότητα «Έξοδος», ενώ το 2001 παρουσίασε στο Δημοτικό Θέατρο Τυρνάβου το έργο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές.
*Το 1995 συγκρότησε τη Μικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας την οποία διηύθυνε μέχρι το 2002. Με τη Μικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας που συγκροτήθηκε από επίλεκτους χορωδούς της Λάρισας, παρουσίασε έργα υψηλών απαιτήσεων όπως: «Gloria» του Ant. Vivaldi, «Messiah» του G. F. Handel και «Carmina Burana» του Carl Orff. Παρουσίασε επίσης έργα Ελλήνων συνθετών όπως: «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, «Μαουτχάουεν» του Μίκη Θεοδωράκη κ.α.
