Του Δημήτρη Βάλλα
Σε… οδοντικό τουρισμό κυριολεκτικά το τελευταίο χρονικό επιδίδονται Λαρισαίοι συμπολίτες μας συνδυάζοντας πολλές φορές τις φθηνές οδοντιατρικές εργασίες με τα κοντινά καζίνα, αλλά και τη διασκέδαση, επισκεπτόμενοι τη γειτονική χώρα των Σκοπίων, ακόμα και με τουριστικά πούλμαν που έχουν καθιερώσει δρομολόγια ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Ο λόγος της σημερινής μας ενασχόλησης, τα οδοντιατρεία των γειτονικών μας βαλκανικών χωρών που κατακλύζονται από τους λεγόμενους …τουρίστες των δοντιών, καθώς στους δύσκολους καιρούς της οικονομικής κρίσης προσφέρουν κατά πολύ φθηνότερες κυρίως προσθετικές εργασίες που έχουν σχέση με την οδοντιατρική, όπως γέφυρες, μασέλες, εμφυτεύματα κ.ά.
Στο πρόσφατο 34ο Πανελλήνιο Οδοντιατρικό Συνέδριο ακούστηκαν πολλά και …καταστροφικά, που βέβαια είναι γεγονότα, αλλά δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να ξεπεράσουν την πραγματικότητα!
Εκεί παρουσιάστηκαν τρία περιστατικά ασθενών που κινδύνεψε η ζωή τους επειδή επέλεξαν οδοντιάτρους στην ΠΓΔΜ για να λύσουν τα... προβλήματα που είχαν με τα δόντια .
Πρόκειται για δύο άτομα που είχαν καρκίνο στο στόμα και έκαναν εξαγωγή δοντιών σε οδοντίατρο στη Γευγελή, καθώς και για έναν διαβητικό ο οποίος πήγε στην ίδια πόλη για εμφυτεύματα και έπαθε αιμορραγία.
Ακόμα επισημάνθηκε στο Συνέδριο ότι ο λόγος που οι Έλληνες πηγαίνουν σε οδοντιάτρους γειτονικών χωρών είναι η έλλειψη οδοντιατρικής ασφαλιστικής κάλυψης στην Ελλάδα και το χαμηλό κόστος των οδοντιατρικών εργασιών, οι οποίες όμως είναι αμφιβόλου ποιότητας και παρέχονται από οδοντιάτρους οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν ως “αρπαχτές”.
“Έχει αναφερθεί ότι επεμβατικές οδοντιατρικές εργασίες όπως οδοντικές εξαγωγές σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν καρκινώματα του στόματος και ιδιαίτερα των ούλων είναι δυνατόν να προκαλέσουν ταχύτερη τοπική επέκταση του νεοπλάσματος ή και να διευκολύνουν τη μετάσταση σε περιοχικούς λεμφαδένες ή ακόμη και σε απομακρυσμένα όργανα. Οι ασθενείς με καρκίνο του στόματος που έχουν υποστεί επεμβατικές οδοντιατρικές εργασίες, όπως οδοντικές εξαγωγές πριν την αντιμετώπισή τους εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά, της τάξης του 52%, μεταστάσεων στην περιοχή των λεμφαδένων σε σύγκριση με αυτούς που δεν έχουν κάνει εξαγωγές δοντιών, όπου το ποσοστό είναι 26%. Σε τέτοιες περιπτώσεις η πενταετής επιβίωση από 96% μειώνεται στο 65%”, είχε πει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, επικαλούμενους στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery.
ΠΕΡΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ…
Βέβαια ο λεγόμενος ιατρικός τουρισμός και στην περίπτωσή μας αυτός που έχει να κάνει με τα δόντια, δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα. Στην Ιταλία, και ειδικά στις βόρειες περιοχές, καθημερινά εκατοντάδες Ιταλοί κατευθύνονται οδικώς στην απέναντι Σλοβενία όπου φτιάχνουν τα δόντια τους στη μισή τιμή!
Παλαιότερα, πριν την πτώση του τείχους, ήταν ακόμα καθημερινά τα δρομολόγια των κατοίκων του Δυτικού Βερολίνου προς το Ανατολικό για επισκέψεις σε οδοντιάτρους.
Ψάχνοντας την αλήθεια, αλλά και το τι ακριβώς συμβαίνει απευθυνθήκαμε στον πρόεδρο του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας κ. Ευστάθιο Κουτσογιάννη για να μας πει τη γνώμη του.
«Να με λες Στάθη, θα μας πει, και για να μην νομίζεις ότι είμαι προκατειλημμένος με αυτά, θα σου πω ότι τελείωσα την οδοντιατρική στη Σερβία και ξέρω καλυτέρα το τι συμβαίνει ..
«Τα …οδοντικά ταξίδια που λες δεν είναι κάτι καινούργιο που ξεκίνησε χθες και γίνονται εδώ και χρόνια. Οι λόγοι είναι πρώτον η παντελής έλλειψη οδοντιατρικής ασφάλισης-κάλυψης από τους κρατικούς φορείς και δεύτερον η συνεχόμενη φτωχοποίηση των Ελλήνων. Όταν λοιπόν κάποιος έχει τον πόνο του, κάπου πρέπει να πάει και πολλοί καταλήγουν εκεί.
Στη Γευγελή, μόλις κάποιος περάσει τα σύνορα, ακριβώς μετά από 100 περίπου μέτρα υπάρχουν τεράστιες ταμπέλες που γράφουν στα ελληνικά: «οδοντίατρος».
Εκεί πράγματι ανθεί μία βιομηχανία ολόκληρη που μάλιστα εμφανίζει και ταχύτατα αποτελέσματα μέσα σε τρεις ημέρες για δουλειά που απαιτούνται τουλάχιστον τρεις μήνες. Ο οργανισμός θέλει τον χρόνο του για να αντεπεξέλθει σε μία θεραπεία και έτσι εμφανίζονται πολλές επιπλοκές. Ο οδοντίατρος εκεί είναι υπάλληλος μιας εταιρίας και δεν θέλει να χάσει τον πελάτη.
Δεν υπάρχει πιστοποίηση ούτε των ιατρείων, ούτε των υλικών στη συγκεκριμένη περιοχή από την Ε.Ε. και τίθενται πολλά θέματα ποιότητας υλικού. Συνήθως δεν λαμβάνεται ιστορικό του ασθενούς πράγμα που σημαίνει πολλά και μπορεί να αποβεί ακόμα και μοιραίο. Το στόμα είναι ο καθρέφτης της υγείας, καθώς πολλές παθήσεις εμφανίζονται στο στόμα πρώτα. Εκεί δεν θα σου πει κανείς «να σε στείλω και αλλού για να δεις τι συμβαίνει»… αλλά, γέφυρα θες, μπαμ –μπαμ πάρτην!
Ως πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας θα συνιστούσα στους Λαρισαίους να έχουν εμπιστοσύνη στον οδοντίατρό τους και να μην μπαίνουν σε τέτοιες περιπέτειες. Ο οδοντίατρός τους μπορεί άμεσα να επέμβει σε τυχόν επιπλοκές και στο κάτω – κάτω τόσα χρόνια του είχαν εμπιστοσύνη, τώρα ξαφνικά όχι!
Όμως, απευθύνω έκκληση στην Πολιτεία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οδοντιατρικής περίθαλψης του Έλληνα με σοβαρότητα».
Αυτά περί τουρισμού …οδόντων που όμως συνεχίζεται γιατί η φτώχεια υπερισχύει της ποιότητας και ελάχιστοι πλέον ενδιαφέρονται αν το δόντι τους θα είναι χρυσό ή …σιδερένιο, αρκεί να είναι φθηνό και κλείνουν θέση για το πούλμαν που πάει στη Γευγελή!
