Μέσα σε όλα τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τη δουλική στάση Κυβέρνησης, αντιπολίτευσης, τάχα αντιπολίτευσης και λοιπών συμπαρομαρτούντων κομμάτων, που αποτελούν το σημερινό προδοτικό κοινοβούλιο τη Χώρας, έρχονται να προστεθούν τα σωρηδόν νέα κόμματα που ιδρύουν οι ίδιοι και ίδιοι άνθρωποι που μέχρι χθες βρίσκονταν κάτω από κάποιον άλλο μανδύα ή πολιτικό φορέα. Κανείς, όμως, δεν έχει άλλο κίνητρο πέραν της εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών και συμφερόντων! Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι καλά, πως η Ελλάδα διακρίνεται από τα υπόλοιπα κράτη γιατί ήταν, είναι, και θα είναι, μια βαθιά και αληθινά θρησκευόμενη χώρα. Από τη νηπιακή ηλικία του Έθνους μας, την αρχαία Ελλάδα, έδειχνε πως η αναζήτηση του Θεού ήταν από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ήθελε πάντα το Θεό όπως είναι και όπως σήμερα Τον γνωρίζουμε γιατί μας αποκαλύφθηκε. Οι πρόγονοί μας πρόσμεναν τον άγνωστο Θεό και γι` αυτό δέχτηκαν με τόση χαρά και Αυτόν και την αλήθεια του Ευαγγελίου του Σαρκωθέντος Αληθινού Θεού. Εμείς σήμερα, παρότι έχουμε τόσες χειροπιαστές αποδείξεις, παλεύουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας την ίδια την ψυχή μας! Αυτό, λοιπόν, που σήμερα κάποιες πνευματικές και πατριωτικές δυνάμεις (εναπομείναντες στη χώρα μας) προσπαθούν να πετύχουν, είναι το να επανασυνδέσουν τη ζωή των προγόνων και των Πατέρων μας με τη σημερινή μας ζωή, όπως ακριβώς ήταν πριν διακοπεί βίαια και οριστικά με τη δολοφονία του πρώτου και μαρτυρικού κυβερνήτη Ι.Α. Καποδίστρια. Θέλουν να επιστρέψει η ζωή και η διακυβέρνηση του τόπου μας, στα δημιουργικά εκείνα χρόνια που κατάφερε από καμένη γη να γίνει έθνος. Θέλουν και ποθούν να δούμε την πατρίδα μας και πάλι μεγάλη και τρανή και όχι φτωχή και κακομοίρα, όπως την έχουν καταντήσει σήμερα οι πολιτικοί μας. Θεωρούν - αυτές οι «πνευματικές και πατριωτικές» δυνάμεις του Ελληνικού λαού - ότι, οι πολιτικές τους Παρατάξεις σε αντίθεση με όλα τα κόμματα εντός και εκτός του κοινοβουλίου, δεν «αλιεύουν» ψήφους. Δεν θεωρούν τους ανθρώπους ψάρια, τα οποία παγιδεύει κανείς με δολώματα. Λένε (όπως υποστηρίζουν) καθαρά το ποιοί είναι, πώς θέλουν και οραματίζουν την Πατρίδα μας, ποιες οι προτεραιότητές τους και πώς σκοπεύουν να λύσουν τα δήθεν «άλυτα» προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το κράτος μας. Απευθύνονται σε όλους τους σκεπτόμενους και προβληματισμένους Έλληνες. Σ` αυτούς που έχουν καταλάβει το αδιέξοδο της σημερινής κατάστασης, αλλά και το μέλλον του τόπου που κάθε μέρα διαγράφεται και πιο αβέβαιο και καταστροφικό. Απευθύνονται σε όλους εμάς που έχουμε την ελπίδα, πως κάτι μπορεί ν` αλλάξει. (Αρκεί βέβαια, ν` αλλάξει η νοοτροπία και τα «πωρωμένα πιστεύω» του Έλληνα, εμείς συμπληρώνουμε - προς μια άλλη πολιτική κατεύθυνση εθνικού συμφέροντος - για τη χώρα και τον ελληνισμό). Στη δεινή οικονομική θέση που βρίσκεται η Ελλάδα είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό από τον Ελληνικό λαό, ότι βρισκόμαστε σε μια παράλογα λανθασμένη πορεία, γιατί είναι μαθηματικώς αδύνατο να πληρωθεί το διογκούμενο συσσωρευμένο χρέος. Η σημερινή κυβέρνηση αδυνατεί να καταλάβει ότι εφαρμόζοντας τις οδηγίες των δανειστών, θυσιάζει άκριτα τον Ελληνικό λαό, τις ελπίδες και τα όνειρά του. Έλληνες και ξένοι οικονομολόγοι και αναλυτές, κυρίως μακριά απ` τα φώτα της δημοσιότητας, των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τονίζουν την αναγκαιότητα μιας άλλης πολιτικής: η Χώρα πρέπει οικειοθελώς να εξέλθει από την Ευρωζώνη, μετά από τόσες διαπραγματεύσεις, να επιστρέψει στο Εθνικό νόμισμα, ν` ακολουθήσει εξωτερική υποτίμηση και να επιδιώξει ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στη δομή της Ελληνικής Οικονομίας. «Η κίνηση αυτή ίσως είναι επώδυνη για την Ελλάδα βραχυπρόθεσμα, αλλά είναι απίθανο ότι τα κόστη αυτά θα είναι συγκριτικά μεγαλύτερα με τα πολλά χρόνια βαθιάς ύφεσης, στασιμότητας και μεγάλης ανεργίας που προσφέρουν οι Ευρωπαϊκές Αρχές...» έγραφαν από τις 5-10-2010 ακόμη οι NewYorkTimes, και δυστυχώς επαληθεύονται με τραγικές συνέπειες για τους Έλληνες. Η κυβέρνηση πρέπει, παρά τις όποιες πιέσεις των «εταίρων» μας και παρά το γεγονός ότι έχει «δαιμονοποιήσει» αυτό το σενάριο, να επεξεργαστεί άμεσα ένα τέτοιο σχέδιο οικειοθελούς εξόδου από την Ευρωζώνη. Η προετοιμασία και ο προσεκτικός σχεδιασμός ενός τέτοιου ενδεχόμενου, πράγμα αναπόφευκτο για να διατηρηθεί η φυσιογνωμία μιας ανεξάρτητης Ελλάδας, θα οδηγήσει σε ελαχιστοποίηση των αρνητικών συνεπειών. Απεναντίας η άρνηση να «δουν» και να προετοιμάσουν τη Χώρα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο - μια πραγματικότητα δηλαδή που πιθανότατα και αναπόφευκτα έρχεται αν δεν υπάρξουν άμεσες ανατροπές στη λειτουργία της Ευρωζώνης - αυξάνουν τις τεράστιες ευθύνες τους απέναντι στον Ελληνικό λαό, για το χάος που θα επακολουθήσει.

* Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο, Λογοτέχνη