Το σίγουρο είναι ότι στην άμυνα θα υπάρχουν τρεις αμυντικοί και έργο του Αντωνίου είναι η μετατόπιση του Χούμπτσεφ από το αριστερό άκρο στα στόπερ (μαζί με τους Μόρα, Γρομητσάρη ή Γκόλια), ενώ αμυντικά χαφ θα είναι ο Φατιόν με τον Μιλοσάβλιεβιτς και εναλλακτική λύση ο Μπάλας.
Ο Ντέλετιτς θα παίζει τόσο δεξιά όσο και αριστερά ενώ ο Σαχίτι δείχνει καλός στο αριστερό άκρο τόσο ως χαφ όσο και ως επιθετικός. Επίσης ο Φριούι δείχνει να μπορεί να αντεπεξέλθει καλά ως πλάγιος επιθετικός όταν στην κορυφή της επίθεσης θα βρίσκεται ο Κούνιτς ή ο Νούνιτς. Και μη ξεχνάμε ότι υπάρχει στην ομάδα και η εγγύηση που λέγεται Καρανίκας.
Πάντως δεν αποκλείεται να δούμε κάποιες αλλαγές όχι στο έμψυχο δυναμικό που σύμφωνα με πληροφορίες ολοκληρώθηκε (ίσως γίνει μια μεταγραφή στη μεσαία γραμμή αλλά δεν συγκεντρώνει το ενδεχόμενο αυτό πολλές πιθανότητες) αλλά στην τακτική της ομάδας στα επόμενα φιλικά παιχνίδια.
Χθες οι παίκτες γυμνάστηκαν κανονικά με τον Αντωνίου να τους επισημαίνει ότι έμεινε ευχαριστημένος από την πρόοδο που υπάρχει τόσο ομαδικά όσο και ατομικά (παράδειγμα ο Μόρσι).
Σήμερα θα γίνει προπόνηση ενώ αύριο οι παίκτες θα έχουν ρεπό. Την Παρασκευή θα κάνουν προπόνηση και θα αναχωρήσουν για την Ξάνθη όπου το Σάββατο θα αγωνισθούν κόντρα στη φερώνυμη ομάδα.
ΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΠΑΧΡΑΜΗ
Οχτώ χρόνια συμπληρώθηκαν από τότε που έχασε τη ζωή του (13 Αυγούστου 2010) ο πρώην παίκτης της ΑΕΛ Παναγιώτης Μπαχράμης σε ηλικία 34 ετών, όταν τον χτύπησε ταχύπλοο σκάφος ενώ έκανε κατάδυση με ψαροντούφεκο σε παραλία της Κυπαρισσίας.
Η ΠΑΕ ΑΕΛ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Για 4 αγωνιστικές περιόδους τίμησε στο ακέραιο τη θρυλική φανέλα με το άλογο στο στήθος. Αγάπησε την ΑΕΛ και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο της. Σε κάθε επιτυχία, σήκωνε τα μάτια του προς τον ουρανό. Κάτι ήξερε εκείνο το βλέμμα... Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε εκείνη την αποφράδα μέρα, ακριβώς πριν 8 χρόνια! Το ταξίδι προς την αιωνιότητα ξεκίνησε για τον Παναγιώτη Μπαχράμη στις 13 Αυγούστου 2010. Τότε που με απίστευτα τραγικό τρόπο η ψυχή αποχαιρέτησε το σώμα μέσα στα βαθυγάλανα νερά της Κυπαρισσίας. Κύμα το δάκρυ κι η οδύνη ωκεανός! Οι εικόνες δεν σβήνουν, η μορφή δεν ξεθωριάζει, μα υπάρχει και η πραγματικότητα που δυστυχώς παραμένει αδυσώπητη. Ο Παναγιώτης Μπαχράμης λείπει 8 χρόνια από κοντά μας. Γι’ αυτό, όπως κι εκείνος, σηκώνουμε σήμερα κι εμείς το βλέμμα μας προς τον ουρανό, με την κρυφή ελπίδα ότι ίσως τον δούμε να περνά σαν αστραπή με την αέρινη ντρίπλα του. Όπως τότε στο Αλκαζάρ. Με το άλογο στο στήθος...».