Στη μακροσκελή επιστολή διαμαρτυρίας η Ένωση Νοσηλευτών -Νοσηλευτριών Ελλάδας διαπιστώνει μεταξύ άλλων ότι οι νοσηλευτές «δεν αντιμετωπίζονται ως επιστήμονες υγείας αλλά ως υπάλληλοι γενικών καθηκόντων και η παρουσία τους δίπλα στον ασθενή θεωρείται πιθανόν δευτερεύουσας σημασίας» απαριθμώντας ενδεικτικά «αλλότρια καθήκοντα» που επωμίζεται καθημερινά το νοσηλευτικό προσωπικό αναφέροντας χαρακτηριστικά: «…παρατηρείται το φαινόμενο οι νοσηλευτές να αναγκάζονται διά προφορικών και μη σύννομων εντολών να εγκαταλείπουν το Τμήμα τους και κατ’ επέκταση τους ασθενείς προκειμένου: να προσκομίσουν τις συνταγές παραγγελίας φαρμάκων στο φαρμακείο και αργότερα να μεταβούν εκ νέου για να φέρουν τα φάρμακα στο τμήμα, να φέρουν υλικά που ελλείπουν ή εξαντλούνται από τις αποθήκες γενικών αναλώσιμων υλικών, να μεταφέρουν τα έντυπα για την απαιτούμενη εξέταση ασθενών στον αξονικό-μαγνητικό τομογράφο, στο ακτινολογικό κτλ, να διαβιβάσουν παρακλινικές εξετάσεις πολλάκις ημερησίως σε όλα τα τμήματα του νοσοκομείου, να μεταφέρουν φιάλες αίματος από την Αιμοδοσία, δείγματα (αίματος, ούρων, βιοψίες, ΕΝΥ κτλ) στα ανάλογα εργαστήρια, να βγάλουν φωτοτυπίες, να ασκούν καθήκοντα Βοηθών Θαλάμου, να μεταφέρουν ασθενείς όταν δεν υπάρχει διαθέσιμος τραυματιοφορέας σε έκτακτη ανάγκη ή για να μην χάσουν την εξέτασή τους, να μεταφέρουν τη νοσολογική κίνηση της ημέρας (εισιτήρια, εξιτήρια, χρεωστικά υλικών), να μεταφέρουν καθαρό ιματισμό από τα πλυντήρια ή υλικό από την αποστείρωση, να διανέμουν προγράμματα χειρουργείου και αν υπάρξει αναθεώρησή τους, να τα αναδιανέμουν, να καταχωρούν τις βάρδιες του προσωπικού ηλεκτρονικά κάνοντας εργασία που κατά το νόμο ανήκει στη Διοικητική Υπηρεσία και σχετίζεται με τη μισθοδοσία κλπ».
Η Ένωση υποστηρίζει ότι από την πρακτική αυτή τίθενται σοβαρά ζητήματα δημοσίου συμφέροντος και προστασίας της δημόσιας υγείας, καθώς αποδυναμώνεται κάτω από τα επίπεδα ασφαλείας η νοσηλευτική δύναμη, με όσους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς και καλεί τη διοίκηση να σταματήσει να αναθέτει κάθε είδους πρόσθετο καθήκον αποκλειστικά και μόνον σε νοσηλευτές. Ενώ επισημαίνει ρητά ότι «οι εργαζόμενοι που εκτελούν διαταγές, ακόμα και αν αυτές είναι παράνομες, με ευσυνειδησία και πίστη στα καθήκοντά τους, σε καμία περίπτωση δεν θα ευθύνονται εάν τυχόν τεθεί σε κίνδυνο η ζωή των ασθενών που αναγκάζονται να στερηθούν παρανόμως, έστω και πρόσκαιρα, τη νοσηλευτική φροντίδα που δικαιούνται. Τη δε αποκλειστική ευθύνη θα φέρει η Διοίκηση του Νοσοκομείου, η οποία και διαιωνίζει το εν λόγω πρόβλημα».