Ήταν γραφτό τα μάτια μου
να βλέπουν και να κλαίνε.
Γιατί Πιλάτε έπαρχε
δεν θέλεις να τον σώσεις.
Και στον σταυρό του Γολγοθά
εσύ για να τον δώσεις.
Πιλάτε εσύ είσαι ο δικαστής
μπορείς να τον γλιτώσεις.
Μη κάνεις τέτοιο έγκλημα
μια μέρα θα πληρώσεις.
Πάλι ο Πιλάτος φώναξε
ποιον θέλετε να σταυρώσω.
Τον Βαραβά ή τον Χριστόν
ποιον θέλετε να σώσω.
Αρχιερείς και ο Λαός
σταυρώστε τον φωνάζαν.
Τον Καίσαρα έχουμε βασιλιά
και τον Χριστό δικάζαν.
Τον Βαραβά τον άφησες
να κάνει κι άλλο φόνο.
Και τον Χριστό τον δίκασες
κατάργησες το νόμο.
Εσύ Πιλάτε έπαρχε τα
χέρια σου μην πλένεις.
Τον κύριο τον δίκασες
στον Γολγοθά τον στέλνεις.
Λογγίνηε εκατόνταρχε
τέτοιο κακό μην κάνεις.
Τον Κύριο τον πλάστη μας
που θέλεις να πεθάνεις.
Αρχιερείς διέβαλλαν
τον Κύριο να δικάσουν.
Και στον Πιλάτο είπανε
ψηλά να τον κρεμάσουν.
Ποιοι θέλανε να σταυρωθεί
με τους ληστές μαζί τους.
Τους αρχιερείς ρωτήσετε
είναι δουλειά δική τους.
Αρχιερείς και άρχοντες
χλευάζαν και γελούσαν.
Να τον σταυρώσουν θέλανε
αυτό μόνο ζητούσαν.
Στεφάνι τον φορέσανε
που ήτανε με αγκάθια.
Το αίμα επλημμύρισε και
έτρεχε ως τα μάτια.
Αναστενάζει η Παναγιά
μονάχη της στην άκρη.
Βλέπει τον γιο της στο Σταυρό
και ρίχνει μαύρο δάκρυ.
Μεγάλη Παρασκευή χαράματα
στον Άδη κατεβαίνει.
Φωνάζει η Εύα και ο Αδάμ
και μια φωνή να βγαίνει.
Ελέησόν μας Κύριε
συγχώρηση ζητούμε.
Σε αμαρτίες πέσαμε
και λίγο φως κοιτούμε.
Η κόλαση είναι φρικτή
φωνές αναστενάζουν.
Και έλεος ψάχνουνε να βρουν
και άδικα φωνάζουν.
Μην κλαις Μαρία Παναγιά
μην κλαις και μη στενάζεις.
Ο Κύριος θα αναστηθεί
και δάκρυα μη στάζεις.
Σήμερον Υιέ Θεού
το φίλημα κατάφερε ο Ιούδας.
Άλλος ο ληστής ομολογούσε
μνήστητή μου Κύριε
όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου.
Γιώργος Δ. Βαλαβάνης
Λάρισα
