Δεν μας έμαθαν ότι η ιδιοτέλεια και η ροπή πολιτικών προσώπων προς τον εύκολο και παράνομο πλουτισμό προσβάλλουν τις αξίες του πολιτικού μας βίου και κυρίως την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού.
Αυτήν που κάποιοι πολιτικοί μας με τις ανάξιες πρακτικές τους τη μικραίνουν όλο και περισσότερο. Χαρακτηρίζοντας την πατρίδα μας ως χώρα ευρισκομένη μακράν του ενδοξότατου προγονικού της πολιτισμού. Τόσο που να μας θεωρούν αποκομμένους από το κλασικό μας παρελθόν.
Γιατί όμως συμβαίνουν αυτά; Γιατί έχουν πάρει διαχρονικό χαρακτήρα; Ποιοι φταίνε; Προφανώς οι πρακτικές των πολιτικών και κυρίως εκείνων που κινούνται μακράν των αξιών του πολιτικού πολιτισμού. Αυτοί που δεν έμαθαν ότι η είσοδος στην πολιτική ζωή του τόπου προϋποθέτει ήθος και παιδεία. Μόρφωση η οποία θα στηρίζει και θα υποστηρίζει τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού της.
Είναι λυπηρό, αλλά τέτοιες δράσεις σπανίζουν. Αντί αυτών παρατηρούνται φαινόμενα προκλητικού πλουτισμού και χλιδάτης ζωής.
Ενέργειες που απαξιώνουν τη λαϊκή ετυμηγορία, γιατί είναι αταίριαστες προς τον σκοπό τον οποίο υπηρετούν, χαρακτηρίζοντας τους δράστες επίορκους ανήθικους και πολιτικά απαίδευτους.
Τα παραπάνω δυσάρεστα περιστατικά με οδηγούν σε λογισμούς εύρεσης τρόπων απαλλαγής από τη μάστιγα της πολιτικής διαφθοράς. Ένας από αυτούς επιμένει και μου λέει: μήπως αυτοί οι άνθρωποι πριν εισέλθουν στον πολιτικό στίβο θα έπρεπε να περνούν από κάποιο σχολείο;
Ένα σεμινάριο, το οποίο θα τους διδάσκει θέματα τα οποία θα επιμένουν στους σκοπούς της πολιτικής και κυρίως στην ηθική συγκρότηση των υποψηφίων πολιτικών;
Όλα τα παραπάνω για να έχουν το άριστο αποτέλεσμα θα πρέπει να συνοδεύονται και από ένα καλό κληρονομικό υπόβαθρο. Από ένα καθαρό κακών γονιδίων DNA. Έτσι ο επίκτητος και κληρονομικός παράγοντας θα δώσουν το ποθούμενο. Αυτό που επιζητεί η κοινωνία. Καλύτερους ανθρώπους και πολιτικούς. Με ηθική συγκρότηση και περίσσεια παιδείας, που θα κρατούν τους ταγούς του έθνους μακριά από υποθέσεις διαφθοράς, σήψης και προσωπικού πλουτισμού. Έτσι θα δημιουργήσουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις για έναν πιο όμορφο και δικαιότερο κόσμο.
Θα ήταν τελείως άδικο, αν στο σημερινό μας άρθρο χαρακτηρίζαμε ως διεφθαρμένο το σύνολο των πολιτικών μας. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλούς και ικανούς ανθρώπους που μας εκπροσωπούν επάξια στο εθνικό μας κοινοβούλιο. Ηθικά άριστους, οι οποίοι έχουν τάξει εαυτούς στην υπηρεσία της πατρίδας και του πολύπαθου λαού μας. Ο αγώνας τους επίμονος, επίπονος, δύσκολος. Ανιδιοτελής και γενναίος. Ανάχωμα σε κάθε δύναμη που τείνει να υποβαθμίσει και να καταστρέψει, τα συμφέροντα και την υπερηφάνεια του λαού μας.
Όμως, παίρνοντας αφορμή από τα δυσάρεστα περιστατικά του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στα οποία φέρεται αναμεμιγμένο και ελληνικό πολιτικό πρόσωπο και σε συνδυασμό με τα εν Ελλάδι κατά καιρούς ανάλογα γεγονότα θα μπορούσαμε να πούμε ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα υπάρχει ένα ξήλωμα του πολιτικού ήθους, το οποίο όχι μόνο δεν το διορθώσαμε, αλλά και δεν το σταματήσαμε. Έτσι αυτό προχωράει και μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Γιατί; Διότι δεν κλείσαμε ερμητικά όλα τα παραθυράκια εισόδου της διαφθοράς. Υπάρχουν χαραμάδες, τις οποίες αφήνουν ανέγγιχτες η έλλειψη αυστηρής και μη εφαρμόσιμης σχετικής νομοθεσίας.
Τα σημερινά γεγονότα θα πρέπει να μας οδηγήσουν γρήγορα και χωρίς κωλυσιεργίες προς την κατεύθυνση θεσμοθέτησης δέσμης αυστηρότερων και κυρίως εφαρμόσιμων νομικών διατάξεων, που θα συντρίβουν, εν τη γενέσει της, κάθε απόπειρα εκτροπής από το ορθό και δίκαιο του πολιτικού μας βίου.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
