Συνήθης έκφραση από εξηνταφεύγα ηλικιακώς Λαρισαίους. Οι πάντες ανήσυχοι, όσο και να αργεί, θεωρούν ότι ο ιός τελικά θα έρθει. Φυλάγονται, όμως νιώθουν το μάταιο της προσπάθειας. Χρήσιμα τα μέτρα αλλά, όλοι το λένε, της καθυστερήσεως είναι.

- Μα, με βλέπεις, έχω τα χέρια στις τσέπες μην και ξεχαστώ, έλεγε Λαρισαίος συνταξιούχος. Δεν σε χαιρετάω, σπρώχνω την πόρτα της οικοδομής με τον αγκώνα, όμως το κουμπί στο ασανσέρ με τι θα το πατήσω, με τη μύτη; Και, ποιος πήγαινε πριν από μένα στον τρίτο… (Με το στυλό κύριέ μου, πάτα το με το στυλό. Πάντα βρίσκονται λύσεις).

Ζ.

 

Φροντίδα

*ΝΑ, ο Α.Β. έδρασε ως διαχειριστής της πολυκατοικίας του. Τοποθετώντας στον ανελκυστήρα μπουκάλι με απολυμαντικό και πακέτο με υγρά μαντηλάκια. Και σημείωμα στον καθρέφτη, με το οποίο προτρέπει ενοίκους και επισκέπτες να κάνουν χρήση εισερχόμενοι στο κτίριο. Νοικοκυρεμένα πράγματα, φροντίδα όλων για όλους.

Ζ.

 

Ριζική λύση

*ΜΙΑ ακόμη θεωρία συνομωσίας αναφέρει μισοαστεία-μισοσοβαρά, ότι η Ιταλία σίγουρα και πιθανόν κι η Ισπανία μέσω του κορονοϊού θα καταφέρουν να βγουν από την κρίση. Εξολοθρεύοντας τους ηλικιωμένους θα σώσουν το ασφαλιστικό αλλά και θα ελαφρύνουν σημαντικά το σύστημα υγείας, θα μειώσουν κατά πολύ το κόστος των συντάξεων αλλά και τις υγειονομικές δαπάνες. (Ενδεχομένως να τους ακολουθήσει και η Ελλάδα).

Ζ.

 

Μέτρα

*ΠΟΛΥ σωστά τα μέτρα της κυβέρνησης. Ενήργησε άμεσα βλέποντας ως παράδειγμα προς αποφυγή τη γειτονική Ιταλία. Η χαλαρότητα που μας χαρακτηρίζει ως μεσογειακούς λαούς, έγινε θηλιά λίγο μετά το Ιόνιο πέλαγος. Εμείς το είδαμε να έρχεται και λειτουργήσαμε με μια ταχύτητα παραπάνω. Μπράβο.

Κ.Γ.

 

Καφέ

*ΚΑΙ η ομιλία του δημάρχου έπρεπε να γίνει για να μαζευτεί λίγο ο κόσμος από τα καταστήματα. Έβλεπες την Πέμπτη τη λαοθάλασσα στους πεζοδρόμους και νόμιζες πως ήταν καμιά εθνική γιορτή. Αναρωτιόσουν αν αυτό που συμβαίνει είναι για να γελάς ή για να κλαις. Ας ελπίζουμε πως θα αποφύγουμε το δεύτερο.

Κ.Γ.

 

Απ΄ την πρωτεύουσα

*ΟΠΩΣ ήταν φυσικό, όλα ξεκίνησαν από την πρωτεύουσα του καφέ. Ήταν ο δήμαρχος της Λάρισας που βγήκε έξαλλος και σε αθηναϊκά μίντια, ανήσυχος διαμαρτυρήθηκε έντονα ο Απ. Καλογιάννης για το ‘’μποτιλιάρισμα’’ στις καφετέριες. Κι ο καθηγητής Επιδημιολογίας της Ιατρικής Λάρισας Χρ. Χριστοδούλου, εκείνος που πρότεινε το κλείσιμο των καφετεριών στην Επιτροπή ειδικών του Υπουργείου, στην οποία μετέχει.

Ζ.

 

Προσεκτικοί

*ΚΙ ενώ πολλοί εξακολουθούν να εμφανίζονται ‘’ξεσυλλόιαστοι’’, υπάρχουν κι οι Λαρισαίοι που λειτουργούν πολύ προσεκτικά. Να, όπως οι γονείς που όταν επέστρεψε η κόρη τους από την Ιταλία όπου σπούδαζε, αντί να τη δεχτούν στο σπίτι, της έκλεισαν κατάλυμα με airbnb επί δεκαπενθήμερο, να μείνει στη Θεσσαλονίκη όπου προσγειώθηκε.

Άλλος Λαρισαίος πατέρας πήγε στο αεροδρόμιο να πάρει το κορίτσι που επέστρεψε από την Αγγλία, την έβαλε να κάτσει στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και οδήγησε ως τη Λάρισα φορώντας μάσκα.

Ζ.

 

Ανατροπές

*ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ο αριστερούλης Λαρισαίος.

- Κλείνει τις εκκλησίες. Καταργεί τις μαθητικές παρελάσεις. Επιτάσσει τις ιδιωτικές κλινικές. Σύντροφε Κυριάκο, venceremos!

Ζ.

 

Πορτογαλοποίηση

*ΕΠΑΙΖΑΝ μπάλα προχθές για το Ευρωπαϊκό στον Πειραιά, μια ελληνική και μια αγγλική ομάδα. Με Πορτογάλους προπονητές κι οι δυό τους, με Πορτογάλους τερματοφύλακες και με Πορτογάλους παίκτες στις ενδεκάδες τους, περισσότερους από όσους θα μετρούσε κάποιος σε ματς Πόρτο-Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Αυτό είναι πορτογαλοποίηση κι όχι παγκοσμιοποίηση.

Ζ.

 

Οι γνιέκις

*ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ κι από την ΑΡΤιστα του κάμπου.

Μεις δω ζγΚαρδίτσα κ’ ειδικά στ’ Παλαμά, τώρα μι τ’ ν’ ουργή ντ’ γκακιά, τουν κουρουνουιό, οι γνιέκις δε χιριτχιόντι, ούντι φλιόντι. Βαρούν τα γουφιά τσ’ για... καλημέρα-καλησπέρα. Όπχια είνι αψλότιρ’η, χουντρότιρ’ η, καρπουταϊζμέν’η, μέν’ι στουν τόπου τς. Όπχια είνι μι τα τσιαούλια σα μέσα, ανιέσουτην, θέβγ’ι σα πέρα. Θκειά μ’ Βαγγέλινα απ’ τρώει έναν τέντζιρ’η τραχανά μαναχιά τς, πόσις σκρόπσι στα πιρίχουρα μι τα γουφιά τς… Βνο η θκειά, τσ’ ξικατίνιασι. Τσ’ μαζέβν, τώρα ιάσα, άντρι μι τσ’ πλατουφόρμις, σακατιμένις απ’ τα χουράφκια.

Ζ.

 

Μέριμνα

*- ΓΙΑΤΙ δεν πληρωθήκαμε ακόμα αφεντικό;

- Βρε, για να μην έρχεστε σε επαφή με χρήματα και κολλήσετε τίποτε… Συγκινήθηκε ο Λαρισαίος υπάλληλος. Τον αγκάλιασε κι έκατσε κι υπερωρία.

- Μιλάμε, Άνθρωπος.

Ζ.

 

Οικειοθελώς

*ΑΓΑΠΗΤΟΙ συγχωριανοί που τόσο πολύ «ανησυχείτε» για την υγεία μου, το γραμματάκι από κοντινό χωριό στη Λάρισα: Αποφάσισα να κάνω αυτό το ταξίδι στο Άμστερνταμ μετά από παρότρυνση γιατρού λέγοντάς μας ότι δεν υπάρχει φόβος και παίρνοντας όλα τα μέτρα ατομικής υγιεινής. Γυρνώντας από κει και μιλώντας πάλι με γιατρό μάς ενημέρωσε για την κατάσταση και αποφασίσαμε την οικειοθελή παραμονή μας στο σπίτι κι όχι γιατί ανησύχησα για μένα ή για σας αλλά για τους γονείς μου και τη γιαγιά μου.

Ούτε στο νοσοκομείο πήγα, όπως άκουσα χθες, κι αν ήθελα να βγω θα έβγαινα. Προφανώς οι περισσότεροι από σας δεν θα είχατε σκεφτεί ούτε καν να προφυλαχτείτε. Τουλάχιστον αν συμβεί κάτι θα το περάσω μόνη μου γιατί δεν έχω έρθει σε επαφή με κανέναν. Αλλά το μόνο που έχετε μάθει σ’ αυτό το κατά το αλλά υπέροχο χωριό είναι με εύκολα λόγια να στοχοποιείτε κόσμο. (Όπως παντού στις μικρές κοινωνίες).

Ζ.

 

Αχ, η ρουτίνα…

*HΤΑΝ κάποτε μια εποχή που αγκαλιαζόμασταν, φιλιόμασταν, ταξιδεύαμε, φλερτάραμε, πίναμε, τραγουδούσαμε, χορεύαμε, βλέπαμε ταινίες και θεατρικά έργα.

Η Λαρισαία Ο.Κ. αναπολεί τα κάποτε αυτονόητα. Οι σχολικές αυλές ήταν γεμάτες από παιδιά. Δίναμε τα χέρια φίλοι και… εχθροί. Περπατούσαμε μαζί στους δρόμους της χαράς και της λύπης. Και ξαφνικά όλα αυτά κρύφτηκαν στο σπίτι του φόβου κι εμείς κρυφτήκαμε στα σπίτια μας ανακαλύπτοντας παλιές και νέες αγάπες. Δεν καταλάβαμε πώς έγινε αυτό, νομίζαμε ότι τίποτε δεν θ’ αλλάξει και αρκετές φορές γκρινιάζαμε για τη ρουτίνα της ζωής μας. Τώρα που αποζητάμε τη ρουτίνα μας, όταν επιστρέψει, ας μην ξεχάσουμε πώς νιώσαμε όταν χάσαμε αυτό που λέγαμε ρουτίνα, αλλά δεν ήταν τίποτε άλλο από ζωή.

Ζ.

 

Πώς γίνεται;

*ΠΡΟΦΑΝΗ αντίφαση διαπίστωνε ο Λαρισαίος.

-Από τη μία, η κυβέρνηση θεωρεί ότι όποιος είναι 70 ετών ανήκει σε ευπαθή ομάδα. Από την άλλη, πιστεύει ότι είναι ικανός να δουλέψει καναδυό χρόνια ακόμα πριν βγει στη σύνταξη.

***

*ΚΑΙ μια επίσης ηλικιακή επισήμανση.

- Αυτός που είναι 62 ετών κινδυνεύει πολύ, ενώ εκείνος που έκλεισε μόλις τα 59 είναι ασφαλής;

Ζ.

 

Παππούδες

*ΌΛΟΙ καταλαβαίνουν. Και οι επαγγελματίες άνθρωποι είναι και κατανοούν. Ξέρουν πως θα πάθουν μεγάλη ζημιά. Μα σχεδόν όλοι οι κλάδοι θα καταποντιστούν. Καφέ, τσιπουράδικα, διανομείς, εμπορικά, κομμωτήρια. Μαζί με τους ιδιοκτήτες και οι υπάλληλοι. Κανείς δεν θα βγει χωρίς λαβωματιά από αυτό το κύμα που χτυπάει την ελληνική κοινωνία τώρα. Αλλά μην ξεχνάτε. Τα λεφτά ξαναγίνονται. Έρχονται και φεύγουν. Οι άνθρωποι όμως; Αυτοί που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες; Οι γονείς μας και οι παππούδες μας; Δεν ξανάρχονται. Κανείς δεν επιστρέφει. Ας φροντίσουμε γι’ αυτούς. Τους αγαπάμε που μας φρόντισαν τόσα χρόνια. Καιρός να τους το αποδείξουμε. Εμπράκτως λοιπόν για να τους χαρούμε και να μας χαρούν μερικά χρόνια ακόμα.

Κ.Γ.

 

Ο εξηντάρης

*ΚΕΝΤΡΙΚΟ σημείο στη «Διαφάνεια του Χρόνου» είναι ο επικείμενος γιορτασμός των γενεθλίων του ήρωα του Λεονάρδο Παδούρα, που κλείνει τα 60 του χρόνια. Ο σπουδαίος Κουβανός συγγραφέας δημιουργεί το έπος του εξηντάρη, στο κατά τα άλλα αστυνομικό μυθιστόρημά του.

Αλήθεια ήταν πια ένας γέρος; Προσπαθώντας να το μάθει, όρθιος μπροστά στο ημερολόγιο που το διακοσμούσε ένα θολό τοπίο και το σταύρωναν ένα-δυο καρφιά βυθισμένα στον τοίχο του δωματίου του, ο Κόντε απαντούσε στα ερωτήματά του με καινούριες ερωτήσεις: μήπως ο παππούς του, ο Ρουφίνο, δεν ήταν ένας γέρος όταν, στα εξήντα του, τον πήγαινε στα εκτροφεία κοκοριών μάχης όχι μόνο σε όλη την πόλη αλλά και στα περίχωρά της και του έδειχνε την τέχνη και τα κόλπα της κοκορομαχίας; Μήπως τον Χέμινγουεϊ δεν τον έλεγαν Γέρο ήδη κάμποσα χρόνια πριν από την αυτοκτονία του, στα εξήντα τρία του; Και ο Τρότσκι; Δεν ήταν Ο Γέρος όταν, στα εξήντα δύο του, ο Ραμόν Μερκαντέρ τού άνοιξε το κρανίο στα δύο με ένα σταλινικό και προλεταριακό χτύπημα με πιολέ; Ο Κόντε γνώριζε τα όριά του και ήξερε πως απείχε πολύ από το να φιλοδοξεί να γίνει Γέρος, με δικαίωμα στο κεφαλαίο πρώτο γράμμα. Ένιωθε πως, παρόλο που πλησίαζε στο οδυνηρό, στρογγυλό και παρακμιακό νούμερο, μετατρεπόταν απλώς και μόνο σε έναν σκατόγερο, κατηγορία την οποία άξιζε και με το παραπάνω η περίπτωσή του στην κλίμακα με τα πιθανά γεράματα.

Ζ.

 

Αλαφιάστηκαν

*ΕΛΕΓΑΝ οι Λαρισαίοι για τον έντονο ήχο του μηνύματος από το 112 που τρόμαξε πολλούς κι ο άλλος διηγήθηκε τι είχε συμβεί το καλοκαίρι που έκαναν διακοπές σε νησί συντροφιά με οικογένεια Αμερικανών φίλων. Περνάει κάποια στιγμή ο μανάβης με το ντάτσουν και το μεγάφωνο στο τέρμα. «Πεπόνια, καρπούζια, ντομάτες...». Πετάχτηκαν απ’ το σπίτι οι Αμερικανοί αλαφιασμένοι, λειτούργησε η μεταλλική φωνή που δεν καταλάβαιναν τι έλεγε. Το θεώρησαν συναγερμό, τι συνέβη, που πάμε, τι πρέπει να κάνουμε;

Ζ.

 

Κινήσεις

*Η δημοτική παράταξη του Κ. Βαϊούλη ‘’Λαρισαίων Κοινόν’’ ζητά λέει να συγκληθεί ευρεία σύσκεψη φορέων για τον κορονοϊό. Ευρύτατη θα μπορούσε να είναι, πολυάνθρωπη. Κι ύστερα να αναβληθεί λόγω κορονοϊού. Για να αποφευχθεί ο συνωστισμός παραγόντων.

***

*Ο Ν. Γαμβρούλας πάλι πήρε την ‘’Ορμή Ανανέωσης’’ και πήγαν στην 5η ΥΠΕ να ενημερωθούν. Δουλειά δεν έχει ο Φ. Σερέτης μέσα στον γενικό χαμό, μπορεί να αρχίσει κύκλο ενημερώσεων δημοτικών παρατάξεων των πρωτευουσών τουλάχιστον των θεσσαλικών νομών. Κοντά στο Πάσχα θα έχει τελειώσει, αν το πάει εντατικά. (Λογικό θα ήταν να ενημερώνονται οι ενδιαφερόμενες δημοτικές παρατάξεις από τον δήμαρχό τους. Έτσι κι αλλιώς εν προκειμένω δεν τίθεται ζήτημα αντιπολίτευσης).

Ζ.

 

Άνθρωποι;

*ΕΞΑΛΛΟΣ, πολύ λυπημένος, ο ογδοντάχρονος Λαρισαίος που περπατούσε στην κοίτη του Πηνειού. Καθώς είδε τον φιλόζωο να ανοίγει τη βρυσούλα για να πιεί νερό ο σκύλος του. Το ζώο, δεν έχει χέρια να φτιάξει χούφτα και να πιεί, έβαλε τη μουσούδα του και ξεδίψασε ρουφώντας απ’ την κάνουλα που την είχε μέσα στο στόμα του. Και το απίστευτα ανεύθυνο αφεντικό του θα καμάρωνε που είναι κι έξυπνο το σκυλί του. Οσο για τους υπόλοιπους που θα έπιναν μετά, ας πάνε να πνιγούν. Μα είναι άνθρωποι αυτοί; Ή μυαλό καθόλου ή κακία απερίγραπτη.

Ζ.

 

Ιδέες

*Η κατάσταση προκαλεί δημιουργικές ιδέες.

-Σηκώσατε όλα τα γάλατα από τα σούπερ μάρκετ, λες και θα τυροκομήσετε…

***

*- ΘΑ πάω να πάρω ειδικές μπογιές γι’ αβγά και θα ξεκινήσω τις πρόβες για το Πάσχα. Κάθομαι που κάθομαι σπίτι, ας κάνω κάτι δημιουργικό.

Ζ.

 

Σε αντιστροφή;

*ΣΕ φανταστικό σενάριο αναφέρεται η εναλλακτική Λαρισαία, όπου ο κορονοϊός εξαπλώνεται στην Ευρώπη ανεξέλεγκτα, ενώ στην αφρικανική ήπειρο, λόγω των κλιματικών συνθηκών, δεν έχει σοβαρές επιπτώσεις. Τρομοκρατημένες, οικογένειες Ευρωπαίων θα επιχειρούσαν μαζικά να δραπετεύσουν από την ασθένεια, βγαίνοντας στον δρόμο προς τα σύνορα της Αφρικής. Θα προσπαθούσαν να διασχίσουν τη θάλασσα μέσω του Γιβραλτάρ, από τη Σικελία επίσης θα επιβιβάζονταν σε πρόχειρα σκάφη από τα ελληνικά νησιά προς τις τουρκικές ακτές.

Όμως οι φράκτες που οι ίδιοι έχουν υψώσει, οι βίαιοι έλεγχοι που οι ίδιοι έχουν εγκαθιδρύσει, τα σκληρά και ανελέητα σύνορα, θα αντέστρεφαν τη δύναμη ανάσχεσης. Οι βορειοαφρικανικές δυνάμεις ασφαλείας θα πυροβολούσαν τους Ευρωπαίους δίχως έλεος και θα τους φώναζαν: γυρίστε πίσω, αφήστε μας ήσυχους, δεν θέλουμε την αρρώστια σας, τη δυστυχία σας, την απελπισία σας. Κάποιοι Ευρωπαίοι, με τη βοήθεια συμμοριών διακινητών, φτάνουν σε αφρικανικούς προορισμούς, όπου οι αρχές θα τους έβαζαν σε καραντίνα, θα τους στοίβαζαν σε άθλια στρατόπεδα, όπου θα έχαναν όλα τα υπάρχοντά τους και την αξιοπρέπειά τους.

***

*ΚΙ όμως η αντιστροφή ρόλων ξεκίνησε. Η Ουγκάντα απελαύνει ξένους που έφτασαν αεροπορικώς προερχόμενοι από χώρες με έξαρση του ιού και οι οποίοι αρνήθηκαν να μπουν σε καραντίνα. Η Κένυα έχει απαγορεύσει τις πτήσεις από Ιταλία. Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό ανακοίνωσε επιβολή καραντίνας δύο εβδομάδων σε όλους τους επισκέπτες από Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Κίνα.

Ζ.

 

Με ή χωρίς;

*ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΕΙ ντιλίβερι ο Κύπριος φοιτητής σε φαστφουντάδικο της Λάρισας.

- Θα ήθελα έναν σάντουιτς με τυρίν, μπιφτέκιν, ντομάταν…

- Ρε φίλε, δε σταματάς να βάζεις το ν σε κάθε λέξη; Άμα δεν τα λες κανονικά, δεν σου στέλνω τίποτε.

- Εντάξει, λέει ο Κύπριος και συνεχίζει. Βάλτε μου τότε μπέικο, ζαμπό…

Ζ.

 

 
 

---------------------

 

 

 

 

 

* ΤΩΡΑ που έκλεισαν και τα καταστήματα, να μια ωραία λύση. Τα στρώματα υπάρχουν στην πλατεία Αγαμ. Μπλάνα. Ο ήλιος είναι έτοιμος. Τι άλλο θέλετε;

Κ.Γ.

---------------------

 

 

* ΜΕΤΡΑ πρόληψης τοποθετώντας προστατευτικό πλεξιγκλάς στο γκισέ του φαρμακείου του, από τον Φαρσαλινό Δημήτρη Κόκκινο. Πρωτοπόρος, έδρασε προληπτικά πριν απ’ όλους, μέρες πριν δοθεί οδηγία από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο.

Γ.Γ.

---------------------

 

 

*ΔΕΝ είναι ότι πήγε στα εγκαίνια καταστήματος της Λάρισας φορώντας τα καλά του, τη φουστανέλα του. Καρφίτσωσε και την ‘’πουλάδα’’ στο στήθος. Τσολιάς αλεξιπτωτιστής;

Ζ.