οικονομικούς, αλλά κυρίως ψυχολογικής τόνωσης... Με εκατοντάδες κρούσματα η Λάρισα -που αρχίζει κάπως να συμμαζεύεται τις τελευταίες μέρες- έχει ανάγκη να χαλαρώσει μια στάλα, να πάρει μια ριπή έστω από κανονικότητα.

Χαλαρά
* ΕΝΩ ο κορονοϊός καλπάζει, έχει κανείς την αίσθηση πως η Κυβέρνηση το πάει «χαλαρά». Υπάρχει δηλαδή η βάσιμη υπόνοια ότι επειδή η πανδημία «κρατιέται» κάπως στην Αθήνα και τα Νοσοκομεία της πρωτεύουσας δεν πιέζονται, τα μέτρα δεν είναι αυτά που θα έπρεπε… Είναι αυτό που λένε και για τον καιρό. Άμα δεν χιονίσει στο… Κολωνάκι, σοβαρά μέτρα δεν πρόκειται να δεις σ’ αυτήν τη χώρα.

Σε έναν μήνα;
* ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ο κόσμος, αναρωτιέται πότε επιτέλους θα τελειώσει και αυτό το κύμα της πανδημίας.
Αισιόδοξη απάντηση έδωσε ο πάντα έγκυρος καθηγητής Πνευμονολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Κώστας Γουργουλιάνης σε ραδιοφωνική του συνέντευξη:
«Εκτιμώ -είπε- ότι θα εξαντληθεί γρηγορότερα αυτό το κύμα, γιατί αυτοί οι ανεμβολίαστοι είναι 600.000. Κάθε μέρα μαθαίνουμε ότι έχουν μολυνθεί μερικές χιλιάδες, αλλά είναι πολύ περισσότεροι. Όποιο κύμα είναι οξυκόρυφο δεν κρατάει πάρα πολύ και εξαντλείται περίπου σε έναν μήνα».
Παραθέτουμε την άποψη όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη από ενέσεις αισιοδοξίας.

Υγειονομικώς
* Η ΕΠΟΜΕΝΗ πολιτική κόντρα είναι εδώ. Όχι για τον τρόπο με τον οποίο θα γιορταστεί μεθαύριο το «Πολυτεχνείο» ή με ποιους... πολιτικούς όρους. Αλλά με ποιους… υγειονομικούς όρους. Η κριτική δηλαδή θα εστιαστεί στο αν οι διαδηλωτές θα φοράνε μάσκα ή θα προκύψουν τίποτε υγειονομικές βόμβες και το κοινώς λεγόμενο…

Πανδαμάτωρ
* ΠΕΡΝΟΥΝ και τα χρόνια και το «Πολυτεχενείο» δεν έχει την ίδια συγκινησιακή φόρτιση μεταξύ των νεότερων.
Οι πρωταγωνιστές του πάλι – που πάνε να εβδομηνταρίσουν σιγά – σιγά - κάθονται μάλλον φρόνιμα σπίτι μην και αρπάξουν κανένα κορονοϊό, πράγμα επικίνδυνο στην ηλικία που είναι. Χώρια που οι μισοί τραβολογιούνται με ζάχαρα, χοληστερίνες και όλα αυτά που αποκτάς στας δυσμάς του βίου.

ΠΑΣΟΚάρα
* ΣΥΜΦΩΝΑ με χτεσινή δημοσκόπηση, πέφτουν τα ποσοστά της Κυβέρνησης και ανεβαίνει ξανά το ΠΑΣΟΚ (ή ΚΙΝΑΛ όπως ονομάστηκε για… φορολογικούς λόγους). Και τι άνοδος! Ξανά σε διψήφιο ποσοστό! Διότι, το ’παμε, κατά βάθος ο Έλληνας ΠΑΣΟΚάρα ήταν και τέτοιος παραμένει. Απλά, τώρα, κάνει ένα διάλειμμα συμμαζέματος με έναν ακόμη Μητσοτάκη (όπως και το 1990) και μετά… βουρ στον πατσά. Μην σου πω ότι ο «ώριμος και περήφανος ελληνικός λαός» θα ξαναφέρει και τον ΓΑΠ για να έχει… στυλ και πρεστίζ η... αυτοκτονία του.

Μαγειρεία
* ΚΑΤΑ την ίδια δημοσκόπηση, ο Ανδρέας Λοβέρδος διευρύνει τη διαφορά του από Παπανδρέου και Ανδρουλάκη, πράγμα που το λες και λογικό αλλά…
Αλλά ποιος πείθεται; Παίζονται παρασκηνιακώς τόσα παιχνίδια- με μεγαλοεκδότες και οικονομικούς μεγαλοπαράγοντες που το να στήσουν μια δημοσκόπηση είναι το μόνο εύκολο. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για παλιούς και… ψυλλιασμένους ΠΑΣΟΚτζήδες, ένα κοινό που ξέρει πολύ καλά από μαγειρεία και… μαγειρέματα.

Ο μόνος
* «ΦΕΡΤΕ μου τώρα αμέσως τον Κούγια…».
Αυτό, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, φώναζε η «Αλβανίδα εικαστικός» που πυροβόλησε τον μεγαλογιατρό – άνδρα του παιδιού της.
Και η αλήθεια είναι πως, καθώς γέρασαν ή έφυγαν από τη ζωή οι παλαιότεροι μεγαλοδικηγόροι (Λυκουρέζος, Κατσαντώνης κλπ), ο Αλέξης Κούγιας κατέληξε να είναι στη συνείδηση του κόσμου ο μόνος και πλέον κατάλληλος δικηγόρος για… τα δύσκολα. Παίζει δηλαδή μπάλα μόνος του. Επί πλέον η ενασχόλησή του με την ΑΕΛ του παρέχει να κάνει ντόρο και σαματά στα ΜΜΕ με συνεχείς δηλώσεις, οπότε είναι σχεδόν πάντα στην επικαιρότητα. Φίνα…

Υπανάπτυκτοι
* ΣΤΗΝ Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να μην κάνουν κάτι για τα μεγάλα προβλήματα (π.χ. κοινή άμυνα, κοινή εξωτερική πολιτική κλπ), αναμφισβήτητα όμως κάνουν ενδιαφέρουσες… στατιστικές.
Έτσι λοιπόν ανακοίνωσαν τα ποσοστά… καπνιστών ανά χώρα. Προκύπτει ότι όλες οι… προηγμένες χώρες (Βουλγαρία με 28,7%, Ελλάδα με 23,6%, Λετονία με 22,1% , Κροατία με 21,8% είναι πρώτες σε καπνιστές, ενώ όλες οι… υπανάπτυκτες (Σουηδία (6,4%), Φινλανδία (9,9%), Λουξεμβούργο (10,5%), Πορτογαλία (11,5%) και Δανία (11,7%) κλπ.) είναι πολύ πίσω.
Τι να κάνουμε, ας πρόσεχαν. Ή μάλλον… ας κάπνιζαν!
(Πάλι καλά όμως… Υπήρξαν εποχές που το κάπνισμα στην Ελλάντα ήταν… παλλαϊκή υπόθεση).

Κίνηση
* ΜΕΓΑΛΗ η αύξηση στην τιμή της βενζίνης και τα αποτελέσματα φαίνονται ήδη στους δρόμους. Κυρίως δε στην Εθνική Οδό, όπου η κυκλοφορία είναι πλέον πιο αραιή από ποτέ. Ο κόσμος αποφεύγει ακόμη και να πάει στα εξοχικά το, αφού η θέρμανση των περισσότερων γίνεται με πετρέλαιο και «λεφτά δεν υπάρχουν» για άλλο… κάρβουνο. Απίστευτα κεφάλαια επενδυμένα για το τίποτε…

Διαβήτης
* ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ διάφορες χτες για την Παγκόσμια Ημέρα Σακχαρώδη Διαβήτη. Κι όπως έλεγε γνωστός Λαρισαίος γιατρός, το αυξημένο ζάχαρο σήμερα δεν είναι… νόσος, είναι το φυσιολογικό αποτέλεσμα της ζωής που κάνουμε και των τροφών που καταναλώνουμε. Τρώμε, πίνουμε, παχαίνουμε, δεν κινούμαστε, άγχος, ζόρια, στενοχώριες, τι να σου κάνει και ο Οργανισμός;
Ασχολούμαστε και καταναλώνουμε τόση ενέργεια, τόσες δυνάμεις στη μάχη για τον κορονοϊό, ενώ στην πραγματικότητα ο διαβήτης είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα με πολύ σοβαρότερες και εκτεταμένες συνέπειες.
Ψέματα; Η αλήθεια είναι ότι τα χρόνια αυτά της πανδημίας χάσαμε – και στην ιατρική- τα αβγά και τα πασχάλια. Υπό το κράτος του πανικού δεν αξιολογούμε πια σωστά τις πραγματικές ιατρικές ανάγκες… και τα λάθη πληρώνονται. Σε ζωές δυστυχώς.

Νοσταλγίες
* ΘΑ τους… τρελάνουν τους εξηντάρηδες!
Δεν φτάνει που τους κυνηγάνε παντού να εμβολιαστούν, δεν φτάνει που με διάφορα μέτρα τους έχουν αναγκάσει να κλειστούν σπίτι, πάνε και τους ρίχνουν σαββατόβραδο στην τηλεόραση… Κώστα Τουρνά και… Ελπίδα να τους θυμίσουν τα νιάτα που πέρασαν και δεν ξαναγυρνούν!
Βαλτοί είναι; Τα γηρατειά θέλουν ηθικό κύριοι, όχι… νοσταλγία!

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Τρίτη δόση
Μέσα Νοέμβρη. Ο καιρός διστάζει ακόμη να γίνει χειμωνιάτικος. Ήλιος μεσημεριάτικος, ντροπιάρης, προβάλλει πάνω απ’ το Αρχαίο Θέατρο κι ανεβάζει λιγάκι τη θερμοκρασία. Οι παρέες της «βαθυκόκκινης» επιδημιολογικά πόλης σπεύδουν να επωφεληθούν απ’ αυτά τα καλοκαιρινά ψυχορραγήματα. Τηλεφωνιούνται, δίνουν ραντεβού στους πεζόδρομους με το πιστοποιητικό αποθηκευμένο στο κινητό, πάντα έτοιμο προς επίδειξη και την αστυνομική ταυτότητα απαραιτήτως στο πορτοφόλι. Όλα υπό έλεγχο. Όβερ.
Η Λάρισα των εμβολιασμένων στις εξόδους της δεν συζητά παρά για την «τρίτη δόση». Όλο και περισσότεροι την κάνουν ή έχουν κλείσει ραντεβού - α ! πώς περάσανε κιόλας έξι μήνες!- και επαίρονται. Καμαρώνουν σα να έχουν επιτελέσει κάποιο καθήκον. Η λοιπή πόλη, η παροικία των φοβισμένων και των φοβικών, των συνωμοσιολόγων και των ευκολόπιστων κάνει απλώς ουρές στα φαρμακεία, ένα ράπιντ τεστ στα γρήγορα, πέντε ευρώ το τεμάχιο. Όλα στο κόστος. Μάσκες στο κόστος, σελφ τεστ στο κόστος, ζωές στο κόστος…
Μέσα Νοέμβρη κι εγώ βήχω. Ανησυχώ καθώς το ραντεβού της Γ’ δόσης εκκρεμεί. Δουλεύω με τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά. Τα γραφεία μας θυμίζουν σκηνές εκστρατείας του αλβανικού μετώπου. Στα σχολεία δεν είναι εύκολα τα πράγματα αυτήν την περίοδο. Οι άνθρωποι κυκλοφορούν με ένα κασκόλ μόνιμα στον λαιμό και από πάνω ένα αμάνικο γιλέκο για ενίσχυση. Συνεχίζω να βήχω. Μάλλον την έχω αρπάξει. Ελπίζω (!) να την έχω αρπάξει με την κλασσική έννοια του όρου. Ελπίζω δηλαδή να κρύωσα… Αλλά τέτοιες εποχές δεν γίνεται να πείσεις κανέναν καχύποπτο ότι πρόκειται περί κοινού κρυολογήματος. Όλοι σε κοιτάζουν με καχυποψία. Στέκονται μακριά σου, διακριτικά οι διακριτικοί, άγαρμπα οι χαχόλοι. «Τι έγινε ρε; Τσίμπησες κάναν κορονοϊό;
Μοναχά τα παιδιά δεν φοβούνται. Όταν είσαι νέος περνιέσαι για αθάνατος. Βγάζεις γλώσσα στις αρρώστιες, σε ιούς και μικρόβια. Διγενής είσαι, έτοιμος να παλέψει σε μαρμαρένια αλώνια, «ελάτε ρε αν σας βαστάει να αναμετρηθούμε»…
Οι νέοι αναμετριούνται, οι μεγάλοι μετριούνται. Ο λογαριασμός βγαίνει πάντα ελλιπής. Σήμερα μείον ένας, ο Μάνθος. Νομίζω πως το λαρισαϊκό κέντρο δεν θα είναι ποτέ πια ίδιο μετά το ξόδι του ΜάνθουΤζιαστούδη. Ο άνθρωπος ήταν απίστευτος, τον έβλεπες παντού, σε κάθε πεζόδρομο ή πλατεία, σε κάθε μαγαζί και στέκι, και πάντα χαμογελαστό – πώς γίνεται μερικοί άνθρωποι να μην είναι στιγμή σκυθρωποί και μουρτζούφληδες δεν το καταλαβαίνω. Δεν έχουν αυτοί τις μαύρες τους; Στο λέω Μάνθο να το ξέρεις. Μια κινητή πρόκληση ήσουνα για όλους μας.
Νοέμβρης, πάλι καλά, ο ήλιος βαστάει εδώ στο Νότο. Να ήσουν πρόσφυγας στα σύνορα Πολωνίας και Λευκορωσίας του Λουκασένκο να σε δω. Χειμώνα καιρό σε κείνα τα μέρη δεν την έβγαλαν καθαρή ούτε οι πιο οργανωμένοι στρατοί. Τα παλικαρόπουλα του Μεγάλου Ναπολέοντα γύρισαν πίσω μακελεμένα, πόδια και χέρια κομμένα από τα κρυοπαγήματα, ζωές και ζωές κατεστραμμένες που δεν καταγράφηκαν ποτέ στα κιτάπια της ιστορίας παρά σαν αριθμοί. Κι οι αλαζόνες του Χίτλερ κόλλησαν κι αυτοί στη λάσπη, την παγωνιά και το τερέτισμα των πολυβόλων. Το ποτάμι των απελπισμένων ορμάει να σπάσει τα συρματοπλέγματα. Αλλά οι άνθρωποι είμαστε άξενοι συνήθως με τους ξένους. Από τη μια η ψυχή να σπαράζει. Τι φταίν’ τα πιδούλια μωρέ πασά μ’; Κι απ’ την άλλη κείνο το αδυσώπητο αίσθημα συντήρησης. Πού θα πάμε εμείς, οι εντός των τειχών, έτσι και πλακώσουν όλοι αυτοί στην Ευρώπη, στη δική μας Ευρώπη, τη χριστιανική Ευρώπη, που ακόμη μπορεί να σού προσφέρει υγεία, περίθαλψη και κανένα «πακέτο ανάκαμψης» για να σταθούν τα Κράτη στα πόδια τους. Έβρος χτες, Πολωνία σήμερα, Μάγχη αύριο, οι μάχες μαίνονται και το μήνυμα πρέπει να περάσει.
Δεν υπάρχει εδώ χώρος για οίκτο και για έλεος. Τω Κυρίω δεηθώμεν αλλόπιστοι αδελφοί ημών, αλλά από μακριά, έτσι; Ποιος είπε ότι η άσκηση πολιτικής είναι εύκολη υπόθεση;
Ήμουν αρκετά μελαγχολικός διαβάζοντας όλες αυτές τις ειδήσεις, μέχρι που έπεσα πάνω σε νέες προφητείες του Τζεφ Μπέζος. Άμα είσαι δισεκατομμυριούχος σαν ελόγου του, δεν έχεις μέσα σου πάθη, δεν έχεις δεύτερες σκέψεις και σκοπιμότητες. Γι αυτό να τον ακούς τον Μπέζο. Ο τύπος προέβλεψε πως τους επόμενους αιώνες πολλοί άνθρωποι θα γεννιούνται στο διάστημα. Εκεί θα είναι το πρώτο τους σπίτι. Θα υπάρχουν τεράστιοι κύλινδροι, που θα πετούν στο διάστημα και θα μπορούν να στεγάσουν έως και 1 εκατ. ανθρώπους. Μέσα στους κυλίνδρους αυτούς, θα δημιουργηθούν συνθήκες που θα μοιάζουν με τη βαρύτητα αλλά και τον καιρό της γης. Εκεί θα υπάρχουν «ποτάμια και δάση και άγρια ζωή». Συμπερασματικά, η επόμενη φάση του μεταναστευτικού θα παιχτεί με… κυλίνδρους. Οπότε το ερώτημα να κάνω ή όχι το εμβόλιο, μελλοντικά θα μεταλλαχθεί : να μπω ή όχι στον κύλινδρο; Οι αιώνες θα περνούν, η τεχνολογία θα έχει ανατρέψει πλήρως τις ζωές των ανθρώπων, ωστόσο διλήμματα πάντα θα πηγαίνουν και θα έρχονται.
Μέσα Νοέμβρη… Kανονικά θα εμβολιαστώ την Τρίτη στο Γενικό Νοσοκομείο Λαρίσης που ασφυκτιά για μία ακόμη φορά στην ιστορία του. Ένα μήνυμα στο κινητό, απεσταλμένο από το “Emvolio, gov” μου το υπενθυμίζει λες και επρόκειτο να το ξεχάσω. Θα πάω να ξεμπερδεύω… Φοβούμαι όμως πως του χρόνου, αν την έχουμε βγάλει καθαρή, θα ετοιμαζόμαστε για καμιά… πέμπτη δόση υπό τις ισχυρές παραινέσεις της Ματίνας Παγώνη και του Γκίκα Μαγιορκίνη.
Για την ώρα τρίτη δόση. Στεγνά, ψυχρά, πριν προλάβουν να σου γεννηθούν και πολλές αμφιβολίες. Από δω και πέρα η ζωή έτσι θα είναι. Σε δόσεις. Μην την παίρνεις και πολύ τοις μετρητοίς…

ΑΛΕΞΗΣ ΚΑΛΕΣΗΣ
alexiskalesssis@yahoo.gr